Het verhaal achter de song en de cover door Eric Clapton

Eric Clapton’s versie van Bob Marley’s – I Shot The Sheriff

Het lied dat door Bob Marley & The Wailers werd uitgebracht in 1973  was de laatste single voor Peter Tosh en Bunny Wailer in deze band, hierna stapten zij op en gingen solo. De muzieksoort reggae was nog niet doorgebroken en eigenlijk kwam het niet verder dan Miami in Amerika en Engeland.

De uitleg van de tekst lijkt simpel

Een man verdedigt zich tegen de sheriff en deze komt om maar de assistent wordt niet door hem gedood.
Zoals vaker zijn er andere verklaringen. De meest controversiele is dat het over Peter Tosh gaat, die de baas wilde worden van de band en door Bob figuurlijk afgemaakt wordt in het nummer. Er is een uitleg dat het over geboortebeperking gaat en dat hij het nummer samen met zijn toenmalige vriendin, Esther Anderson, schreef. Een versie verhaalt over het verbouwen (everytime I plant a seed) en roken van weed en de straffen die daarmee samenhingen in Jamaica. Bob’s vader was Duits en daarmee was Bob niet geaccepteerd in de achterwijken. Totdat hij Rasta werd, toen werd hij één van de broeders.

Clapton, de gitaargod neemt een nummer op van de nog onbekende Bob Marley

Eric Clapton had in 1971 met zijn band Derek and the Dominos een grote hit met het nummer Layla, dat vertelt over zijn obsessieve liefde voor Pattie Boyd, de vrouw van George Harrison. Na deze hit verviel Eric in overmatig drugsgebruik. De band viel uiteen en de man werd een soort kluizenaar in zijn appartement, 461 Ocean Boulevard. Hij speelde vrijwel geen gitaar meer. Vriend Pete Townsend haalde hem over weer aan de slag te gaan. Er werd een band samengesteld met daarin gitarist George Terry. Het gitaarspel van Eric was niet zo goed als voorheen. Het tempo van de songs waren hierdoor langzamer,  bluesgetint. George gaf op een gegeven moment een kopie van Bob Marley’s album ‘Burnin’’ aan Eric. Dat was ook een langzamer en beter te spelen nummer voor Eric.
De band nam een coverversie op van ‘I Shot The Sheriff’. Eric vond deze uitvoering geen recht doen aan het origineel maar de platenmaatschappij besloot anders. Met groot resultaat.
Eric Clapton scoorde hiermee zijn enige nummer 1 hit op de Billboard 100 in Amerika.